Hello! It’s Sunthorn Pu day already as this repeats every single year, are you excited? This year I am sharing a beautiful verse of his famous niras, a type of poetry which is often associated with voyage and the emotion of longing for the writer’s partner. In this niras he travelled to Ayutthaya, an ancient town north of Bangkok to worship a pagoda. Four years after his beloved king had left for heaven, he still remembered his majesty’s deed as a king and a poet. In this I bring you a verse written when passing Patumthani, another town north of Bangkok. He wrote about how he had missed his king, how his majesty named a town, and how terribly Jigsaw could read a poem and understand it. Be noted that Patumthani is named after its lotus, as pathum is Sanskrit for lotus. (If I’m not mistaken, that is) As the word King in the first sentence is similar to King Pinklao - a brother of Rama IV- ’s name, I must apologize for any misconceptions. Thanks for reading this long, chaotic, blog! สวัสดีค่ะ วันนี้เป็นวันสุนทรภู่แล้ว ตื่นเต้นมั้ยคะทุกคนนนนน ปีนี้เราจะแชร์วรรคทองที่เป๊ะปังสุดๆ ของนิราศที่ดังเว่อร์ของคุณสุนทรภู่ ซึ่งนิราศก็เป็นบทกวีประเภทหนึ่งที่มักจะเกี่ยวข้องกับการเดินทางและความคิดถึงแฟน (ซึ่งมักไม่เข้าใจคนอย่างเราที่ไม่มีแฟนให้คิดถึง) ในนิราศภูเขาทองนี้ สุนทรภู่เขาเดินทางไปอยุธยา เพื่อสักการะเจดีย์ภูเขาทอง สี่ปีหลังจากที่รัชกาลที่สอง ซึ่งเป็นที่รักของคุณภู่และพสกนิกรชาวไทยทุกหมู่เหล่าทรงเสด็จสู่สวรรคาลัย คุณภู่เธอก็ยังคงรำลึกถึงพระองค์ในฐานะกษัตริย์และกวีนะฮะ เพราะเค้าผ่านอะไรกันมาเยอะ เช่นเสภาขุนช้างขุนแผน ฯลฯ ในนี้เราหยิบยกกลอนที่เขียนขึ้นเมื่อผ่านปทุมธานีมาจ้า คุณเธอเขียนเกี่ยวกับที่เธอคิดถึงพระองค์ท่าน คือท่านตั้งชื่อเมืองปทุมธานี และนางจิ๊กซอว์เธอก็สามารถอ่านบทกวีและเข้าใจมันได้อย่างกาวๆ ทุกคนรู้แหละว่าปทุมธานีตั้งชื่อตามดอกบัว เพราะปทุมคือดอกบัว (ถ้าเราจําไม่ผิดน่ะนะ) เนื่องจากคําว่าปิ่นเกล้าซึ่งหมายความในบริบทพระมหากษัตริย์ในประโยคแรกคล้ายกับพระนามพระปิ่นเกล้า พระอนุชาในรัชกาลที่สี่ ก็เลยจะฟังดูมึนนิดนึงแต่คงไม่เป็นไรชิมิ ขอบคุณนะฮะที่อ่านบล็อกที่กาวและติงต๊องในวันนี้ สวัสดีจร้าาา ป.ล. 1: รัชกาลที่๒ พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย (24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2311 – 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2367) เป็นพระราชโอรสในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชรัชกาลที่๑ และเป็นกษัตริย์องค์ที่สองของสยามในสมัยราชวงศ์จักรี พระนามเดิมเจ้าฟ้าฉิมหรือกรมหลวงอิศรสุนทร รัชสมัยของพระองค์ค่อนข้างสงบสุข มั้ง รัชสมัยของพระองค์เป็น "ยุคทองของวรรณคดี" เนื่องจากพระองค์ทรงอุปถัมภ์กวีหลายคนในราชสำนัก และพระองค์เองก็มีชื่อเสียงในฐานะกวีและศิลปิน กวีที่โดดเด่นที่สุดในราชสำนักคือสุนทรภู่นี่เอง ป.ล. 2: พระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัว (4 กันยายน 2351 - 7 มกราคม 2408) เป็นสมเด็จพระอนุชาธิราช (น้องชาย) ในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๔ ได้รับบวรราชาภิเษกเป็นสมเด็จพระเจ้ากรุงสยามพระองค์ที่สอง รองจากสมเด็จพระเชษฐาธิราช (พี่ชาย) ทรงศักดิ์สูงกว่ากรมพระราชวังบวรสถานมงคล (พระมหาอุปราช) พระองค์ใดในอดีต โดยพระองค์ได้รับพระอิสริยยศเป็นกษัตริย์พระองค์ที่ 2 ในรัชกาลที่ 4 แห่งราชวงศ์จักรี ด้านพระอัชฌาศัยส่วนพระองค์ คือ พระปิ่นเกล้าเป็นหนุ่มสายลุย หล่อเท่ ชอบเล่นอะไรสนุกๆ ทรงไม่ซีเรียสกับชีวิต ถ้าแคสไมน์คราฟคือสายไม่ยอมคราฟเตียงออกไปไล่ตีครีปเปอร์จนครีปเปอร์สูญพันธุ์ พระปิ่นเกล้าท่านเก่งมากกกก ทรงรอบรู้งานในหลายด้าน เช่น การทหาร การซ่อมทางการช่าง ทรงรอบรู้ภาษาอังกฤษเป็นอย่างดี จีเนียสสุดๆ ทรงเป็นสุภาพบุรุษได้ยินเสียงลือเสียงเล่าอ้างอันใดพี่เอยมาด้วยว่าท่านกลัวเสด็จแม่ มั้ง ส่วนทางด้านกวีจะบอกว่าท่านเป็นที่สุดของจีเนียส เล่นบทสักวากับคุณพุ่มบุษบาท่าเรือจ้างซึ่งเป็นนักเลงปากแซ่บได้จนคุณพุ่มยอมแพ้ แถมฝีพระโอษฐ์นี่เราอ่านเรายังฟินเลยค่ะ เรื่องของท่านเดี๋ยวเรามาอธิบายอีกทีวันเกิดท่านเลยนะค้าาา บ๊ายบาย วันนี้เราขอลาไปก่อนนะคะ สวัสดีค่า
Credits: Joystick Tutorial by Griffpatch All code by me Line art of Sunthorn Pu and King Pinklao by me with ref Thumbnail art and code by me Space art by me Mini game by me All Poetry by Sunthorn Pu as public domain Tags: #trending #trending #trending #trending #trending #trending #trending #trending #trending #trending #trending #trending #trending #trending #trending #game #game #game #game #game #game #game #game ประเพณีตีงูให้หลังหัก มันก็มักทำร้ายทำร้ายเมื่อภายหลัง จระเข้ใหญ่ไปถึงน้ำมีกำลัง เหมือนเสือขังเข้าถึงดงก็คงร้าย ~สุนทรภู่ เขาย่อมเปรียบเทียบความว่ายามรัก แต่น้ำผักต้มขมชมว่าหวาน ครั้งจืดจางห่างเหินไปเนิ่นนาน แต่น้ำตาลก็ว่าเปรี้ยวไม่เหลียวแล ~สุนทรภู่
