Obudziła się. Był dzień. Nie była w jeziorze, nie była na brzegu. Była w szpitalu. Powoli się podniosła, z trudem oddychając. Spojrzała na siebie. Nie miała na sobie swojej sukienki.. Na jej ciele spoczywał gumowy strój lekarski. Był niewygodny, utrudniał ruchy, ocierał się o delikatną skórę Lisy... Usiadła, przejrzała salę; zobaczyła swoją suknię. Wstała i wzięła sukienkę, wąchając ją z uczuciem radości. Nagle, bez powodu zaczęła płakać - nie zabiła się. Nie udało się. Jej matka, siedząca na korytarzu, słysząc płacz córki wbiegła do sali lekarskiej. - Dlaczego płaczesz? Dobrze się czujesz? - Alice wciąż drżał głos od paru godzin. Bo to było tak... Lisa, w sukience ślubnej i welonie leżała w wodzie jeziora. Alice, rano, martwiąc się, ponieważ jej córka nie schodziła na dół na śniadanie, wyszła z domu. Patrzyła bezradnie na wzgórza przed domem - Lisa mogła nie przeżyć nocy w takim lesie. Serce pokierowało ją nad jezioro - było to ulubione miejsce córki do przebywania w smutku. Stała, i patrzyła się w lusterko, tak jak w nocy Lisa. Mignęło jej coś przed oczami, wyglądające jak ciało. Przetarła oczy, chcąc wiedzieć, czy jej się nie przywidziało. Jednak nie, nawet teraz widziała ciało. Ciało Lisy. Alice, płacząc podniosła córkę, przyniosła do domu oraz zadzwoniła po karetkę. Do tej pory jej nie widziała. Teraz, widząc, że córka żyje, o mały włos nie zabiła się sama - weszła by w szklane drzwi, które by się roztrzaskały, wbijając szkło w jej skórę. Lisa, chwilę się namyślając, odpowiedziała matce. - J..J..j-J-Ja.. kocham Jounga... - powiedziała powoli, przełykając co wyraz ślinę. - Naprawdę z tego powodu chciałaś się utopić? Jesteś pewnie od niego uzależniona, zabraniam Ci kontaktu z nim! - krzyknęła niezadowolona Alice. Lisa, płacząc ubrała się w jeszcze chłodną suknię, i wyszła z sali. W tej chwili czuła największą ochotę zabicia siebie tym błyszczącym lusterkiem, z czerwoną krwią... Gdy Alice wyszła na korytarz, Lisa wzięła nóż. - Chcesz mnie zniszczyć? Chciałaś? To masz! - krzyknęła, i dźgnęła się nożem, upadając na kafle szpitalne. Alice pochyliła się nad krwawiącą Lisą, jednocześnie wołając lekarza. Nie wiedziała, czy miała złudzenie, lecz z krwi układał się w jej oczach... wizerunek Jounga. - Czyżby ona naprawdę żyła nim..? - pomyślała, i nie chcąc tracić córki, również sięgnęła po nóż - serce ją bolało, więc wycelowała dokładnie tam. Lekarze zamarli, widząc dwie dziewczyny, jedną 15-latkę, drugą 38-latkę, krwawiących.
